Nog maar net bekomen van het EK in Frankrijk of het vizier moest alweer de andere kant op richting het WK in Engeland. Dit heeft alles te maken met de Olympische Spelen die in augustus plaats vinden en dat voor die tijd deze belangrijke wedstrijden verreden moesten zijn. We vertrokken maandagochtend rond 6.45 uur. Na 4,5 uur rijden en een file bij Antwerpen, kwamen we nog net op het nippertje in Calais aan om de boot naar Dover te halen. Anderhalf uur later waren we op Engels grond en moesten we eraan denken om links te rijden. Op de snelweg gaf dat geen problemen, later in de binnenlanden was het wel eens hylarisch op de weg…vooral de rotondes brachten pa wel eens aan het zweten! Uiteindelijk vonden we ons hotel, het Jury’s Inn. Sjiek hotelletje, vijf minuten lopen van de baan, mooie kamer met goede bedden, op de tiende verdieping met airco. We konden het daar goed uithouden, het ontbijt was elke morgen (met name voor Mike) weer een feestje. Croissantjes, yogurt met rode vruchten, vers fruit, spek en eieren, warme aardappelkoekjes en saucijsjes voor de liefhebber. Tussen de middag verschansten we ons buiten op een gezellig plein met vrolijke fonteintjes aan een gezond stokbroodje, zoals veel mensen daar deden. Het avondmenu bestond veelal uit sportersvoeding: rijst met saus en spaghetti. In ieder geval geen vettigheid dat me de volgende dag op zou breken.

Op dinsdag en woensdag kon er door de Nederlanders van 11.00 tot 12.15 uur getraind worden op de baan. In een soort van Ahoy stadion hadden ze een schitterende baan neergelegd, en deze reed ook nog goed! De organisatie had het top voor elkaar. Donderdag mocht de jeugd tot 14 jaar hun wedstrijd rijden en vrijdag de sportklasse, leeftijd 17 jaar en ouder. Hier heb ik goed opgelet en dingen opgepikt die ik zelf de volgende dag zou kunnen gebruiken tijdens mijn eigen wedstrijd. Zaterdag was het D-day, vanaf 11.00 uur kon ik trainen en warmrijden, om 12.30 uur begon de wedstrijd voor de 15 en 16 jarigen. Ik voelde lichte spanning opkomen en probeerde te denken aan wat John tegen me had gezegd: niet kijken wie er naast je staat maar je eigen wedstrijd rijden! Dat lukte niet meer toen er een knaap uit de USA naast me kwam staan die een kop groter was dan ik… Toch kwam ik de manches door met 4-3-4 en kon meteen aansluiten voor de 1/8 finale. Ik zat daar bij de wereldkampioen en de nr 2 van vorig jaar in de bak, maaruhh… oh ja,niet opzij kijken, je eigen wedstrijd rijden! Het starthek viel een luttele seconde eerder dan ik vermoedde waardoor ik net een slag te laat weg was. Kon nog wel goed meekomen tot aan de eerste bocht, daar werd het dringen met z’n allen tegelijk. Een rijder kwam te vallen en ik zag dat pas toen ik erover heen rolde…te laat. De jongen die wat achterin bleef hangen bij de start, wist er wel mooi omheen te sturen en ging in vierde positie achter de rest aan…dat had ‘ie goed bekeken. Daar lag ik, einde WK oefening. Een geschaafde knie hield ik er aan over en een illusie armer. De rest van de wedstrijd kon ik vanaf de tribune gaan bekijken, op zich ook geen straf trouwens. Het was een spannende race met uiteindelijk 1 Nederlander in de finale. Enne… de knaap uit de USA waar ik eerst naast stond werd wederom wereldkampioen he…! ’s Avonds was ook de finale van de elite rijders, de top van de sport en erg mooi om naar te kijken. De laatste nacht heb ik rustig door geslapen was de volgende morgen niet eens brak.

Zondag na het ontbijt zijn we weer vertrokken uit het hotel. Boot een uur te vroeg genomen (maar dat mocht) en kwamen ’s avonds om 22.45 uur weer thuis aan. Terugkijkend op het WK vond ik het een erg leuke ervaring, vond het alleen jammer dat ik niet iets verder ben gekomen. Weet wel waar mijn tekortkomingen liggen, en zal hier ook in worden begeleid. Komende 3 weken hebben we rust. Daarna wordt de training met de talentengroep op zaterdag in Klazienaveen weer wekelijks opgepakt en gaan we ons sterk maken voor het nieuwe seizoen.

Het indoor EK is achter de rug, positief gezien heb ik niet verkeerd gereden maar moest ik in de kwartfinale helaas afhaken terwijl ik op een halve finale gehoopt had. Woensdag en donderdag konden we samen met Duitsland een paar rondjes trainen.

Vrijdag was de wedstrijd voor de Cruisers, daar zagen we al dat de baan glad was in de bochten. Zaterdag gingen we de wedstrijd van de jeugd t/m 14 jaar bekijken, wat een drama was het. Veel goede rijders die voorop reden gleden een voor een uit in de bochten en vielen over elkaar heen. Het publiek in de hal (veel Fransen) ging enorm over de zeik en begonnen steeds harder te joelen. Ik kneep hem al wel een beetje om zondag te gaan rijden en sliep daar niet beter van. Gelukkig kwam de wedstrijdleiding in actie en bedacht zich om de bochten te gaan bedekken met vloerkleden zodat het uitglijden verholpen was. Dat scheelde wel een stuk en daarmee werd ik iets geruster. Zondagochtend konden we om 8.00 uur trainen, 2 rondjes. In deze training ging ik op het 2e stuk ook nog te ver op het achterwiel en klapte achterover. Mijn voet bleef in het pedaal zitten en dat voelde een beetje pijnlijk. Toch maar verder getraind want ik zag er behalve wat schaafwondjes niet veel aan. De wedstrijd begon om 9.20 uur, ik had er echt zin in.

De eerste manche was mijn start redelijk en kon goed volgen, ik werd 4e maar voelde dat er meer in zat. In manche 2 was ik heel goed weg van de plank , wist hole shot te pakken en te winnen. Dat bedoelde ik! De 3e manche wilde ik dit wederom zo doen, maar doordat ik erg geconcentreerd was en ik op iets reageerde achter mij, ging ik te vroeg weg en duikelde over het hek. 3 tellen later viel het hek en ging de rest er vandoor, ik krabbelde weer op en reed m’n rondje uit, werd 7e maar was toch nog door naar de kwartfinale. Mijn voet bleef pijnlijk, werd wat stijf en belemmerde de eerste slagen bij het wegtrappen behoorlijk. Ik moest vanaf plek 8 starten aan het hek in de kwartfinale, niet meest geschikte plek maar ik had geen andere keus. Mijn start was niet geweldig en kwam ook al meteen in de achterhoede te rijden en daarmee was het EK voor mij gedaan. Na een rit van zo’n 7 uur kwamen rond 23.00 uur thuis en ben ik na een warme douche fijn gaan slapen. En nu weer voor uit kijken naar 26 mei, het WK in Birmingham Engeland, de laatste grote wedstrijd. Goed uitrusten en voorbereiden en dan zien hoe we dan uitkomen.

Eigenlijk stond er deze week een survivalkamp naar de Ardennen op het schoolprogramma, maar bij nader inzien was dat iets te veel van het goede en na overleg met mijn teamleidster mocht ik dan thuis de opdrachten maken en hoefde ik niet mee op kamp. Ik kon dus mooi op tijd naar bed ’s avonds en was vrijdagmiddag klaar voor vertrek naar Valkenswaard. We zijn eerst naar de camping gegaan om wat spullen uit te laden en daarna naar de baan waar we van half 5 tot kwart voor 6 konden trainen.

De volgende morgen waren we op tijd bij de baan, mijn wedstrijd begon om half 12 en werd al aardig warm. Na de eerste rit voelde ik al meteen m’n benen, waarschijnlijk door het benauwde weer. Ik kwam de manches dan ook niet door en daar baalde ik van. Gelukkig had ik op zondag nog een kans. Na een goede warming up ging ik ondanks de regen positief de baan op en ik vandaag kwam ik de manches wel door, dat gaf me een goed gevoel. Veel 14 jarige jongens waren al uitgeschakeld omdat het de klasse 15/16 jaar was en we bleven maar met een paar 14 jarige jongens over tegen de tweedejaars jongens.

Op startplek 3 aan het starthek was het glad, dat had ik gemerkt in de vorige ronde en ik koos dus in de kwartfinale bewust voor de buitenkant (voor zover er ik iets te kiezen had ;-). Mijn start was erg goed maar ik mistte alleen wat kracht om door te trekken naar de eerste bocht. Ik werd hier uitgeschakeld maar dat vond ik ook redelijk gezien het deelnemersveld. Ik was erg tevreden en had geen last van mijn benen vandaag. Mooie ervaring weer en nu ga ik trainen volgens schema zodat er de komende wedstrijden weer wat te winnen valt!

Eerst volgende is een afdelingswedstrijd in Apeldoorn en de week erop weer een TC in Zoetermeer, meer het serieuze werk zeg maar.

Zondag reden we thuis om 7.30 uur weg richting Denemarken. De camping zag er ruimtelijk uit en ons hutje was groot genoeg. Er waren springkussens en pingpongtafels buiten dus genoeg te doen. Elke morgen stond er een lekker ontbijt voor ons klaar in de ontbijtzaal met verse broodjes, yoghurt en meloen. Zo konden we er een hele tijd tegenaan.

Woensdag was mijn wedstrijddag, op maandag en dinsdag was de landentraining en had ik anderhalf uur de tijd om de baan te verkennen. De baan liep goed, de startheuvel was 5 meter hoog en lag pal naast de 8 meter hoge van de junior en elite rijders. Het starthek was een Progate, en het starten ging echt goed. De eerste bult kon ik goed achterwielen of springen. Ik dacht dat achterwielen sneller ging en heb dat met wesley nog even uit geprobeerd. Wesley sprong hem, ik achterwielde en dat ging sneller. Ook de bulten op het tweede stuk wilde ik achterwielen, maar bijna iedereen sprong ze dus besloot ik ze ook maar te springen. Het derde stuk was ook een mooi wasbord, daar ging ik best snel overheen.

Ik ging ’s avonds op tijd naar bed om goed uitgerust te zijn. Woensdag stond ik op met hoofdpijn, misschien van de spanning. De training was een half uur vervroegd en begon om 7.30 uur, daarna was om 9.00 uur de wedstrijd. Ik was ingdeeld in race 132 en zag geen bekende namen bij mij in de rit. Ik dacht dat het dan wel mee zou vallen en de manches wel door zou komen. Mijn start was goed maar onderaan de bult versnelden er 4 heel snel en ze sprongen allemaal de eerste bult. Ik werd 5e, dat was een tegenvaller en ik had er enorm slechte zin van.

De 2e manche wilde ik sneller zijn, dat lukte. Ik kwam als 4e over de lijn. Ik hoopte in de 3e manche nog iets sneller te zijn, maar dat ging niet. Het ging net als in de 1e, en ik werd weer 5e. Einde oefening. Even was ik niet aanspreekbaar, later werd dat beter. Het is lang geleden dat ik er in de manches al uit lag, daar moest ik wel even aan wennen. Ook Quinn had het zwaar en was eruit. Desmond, Wesley, Nick en Harrie wisten door te gaan. Maar ook zij sneuvelden in de 1/8 en kwartfinales. Dat gaf wel aan hoe moeilijk het dus was geweest. Dit had ik eigenlijk niet verwacht en betekent hard trainen komende winter, het geeft me wel weer motivatie door deze ervaring. Ik ben blij dat ik mee heb kunnen doen, het was ook mooi om de elite rijders te zien rijden op zaterdag.

In september beginnen de eerste wedstrijden weer, nu nog even een paar weekjes rust en dan weer vol er tegen aan en dan volgend jaar verder zien te komen dan alleen de manches!

WK Kopenhagen – Manche 2 Boys 14

De week voor de wedstrijd heb ik me rustig gehouden, alleen op dinsdagavond nog even op Papendal geweest voor de ontspanning. Op donderdag was de landentraining en Nederland mocht van 13.00-14.30 uur trainen. Ook vrijdagochtend konden we om 11.00 uur nog even trainen.

Zaterdag begon de wedstrijd om 9.45 uur. Mijn indeling was niet verkeerd, in de manches werd ik steeds 1e. Onze groep was groot dus er was een 1/8e finale. Hier werd ik 3e en kon door naar de kwart. Ik stond op plek 4 aan het starthek. Bij de start voelde ik dat iemand mijn achterwiel raakte en kwam daardoor iets in onbalans voor de tweede bult en kon hem daardoor niet springen. Dit kostte mij een plek maar ik dook meteen de eerste bocht binnendoor in zoals geleerd en kwam weer terug tot de 4e plek. Dit kon ik vasthouden tot aan de finish en betekende een halve finale.

In de halve had ik niets meer te kiezen en moest op plek 8 staan. Alles of niets dacht ik en ik probeerde meteen naar binnen te sturen maar dat lukte niet goed want ze waren allemaal snel weg. Dan in de eerste bocht nog maar wat proberen, dat lukte ook niet.. Ik lag op dat moment 6e en doordat twee rijders voor mij tegen elkaar aanreden en er een voor mij op de grond viel moest ik in de rem. Ik kon niet meer aansluiten en het EK was afgelopen voor mij.

Jammer, ik had graag de finale willen rijden en in ieder geval mijn nummer 14 willen houden maar ja… Nu nog het WK in Kopenhagen eind juli, misschien heb ik daar iets meer geluk en lukt het mij de finale te halen. ..zou wel heel gaaf zijn..!

Halve Finale Boys 14 EK Haaksbergen

Kwart Finale Boys 14 EK Haaksbergen

Vandaag moesten we een half uurtje eerder beginnen. In de training nog eens goed op het vierde stuk getraind en het tweede stuk gesprongen. Ik had er nu wel een goed gevoel over en ik was fit. De manches kwam ik goed door met 2-2-2 en in de kwartfinale werd ik zelfs 1! Steeds goed uitgefietst na de wedstrijd en toen de halve finale. Ik was ontspannen en startte goed. Ik werd 2e achter Harrie, en dus een finaleplek te pakken.

Ik mocht in de finale als 3e kiezen. Ik sloot aan naast Harrie en Diego Verducci. Naast mij kwam de Let Cepilitus staan. Terwijl we klaar stonden voor de start begon hij te wiebelen en viel hij bijna tegen mij aan. Het starthek viel maar ik was even een seconde uit mijn concentratie waardoor mijn start niet de snelste van vandaag was. Ik sloot als vierde of vijfde aan maar in de eerste bocht kwam koprijder Diego te vallen en het hele zaakje remde af om langs hem heen te sturen. Vervolgens konden we weer aan zetten en even lag ik toen 3e, maar de Let, die door zijn slechte start van achteren moest komen, had het gas er nog goed opstaan en raasde me daardoor voorbij. Uiteindelijk werd ik 5e. Het doel om in de finale te rijden is toch weer gehaald. Nu even geen belangrijke wedstrijden meer tot begin juli. Tijd om me voor te bereiden op het NK en EK.

Finale Boys 13-14 Ronde 8 Winterthur

Halve Finale Boys 13-14 Ronde 8 Winterthur

Kwart Finale Boys 13-14 Ronde 8 Winterthur

Vrijdagochtend zijn we om 7.00 uur vertrokken naar Zwitserland. De reis ging goed, we waren op tijd in ons hotel zodat we nog even konden bijkomen. Daarna gingen we naar de baan om te trainen. Op het eerste gezicht een prima baan, maar tijdens het fietsen bleken er wel wat valkuiltjes in te zitten. Vooral op het vierde stuk, daar gingen er ook geregeld wat onderuit. Het starthek was wel fijn, modern en geluiddempend, en het eerste stuk ging ook vlekkeloos.

De volgende dag mochten we al vroeg uit de veren, Mike kon om 8.15 uur al trainen. Aansluitend de manches en daarna was mijn blok aan de beurt om te trainen. Nog maar eens goed de starts geoefend. De wedstrijd ging op zich leuk, maar ik kon er nog niet uithalen wat er voor mijn gevoel in zat. Met 4-5-3 was ik krap door naar de kwartfinale. Hier werd ik 4e, dus door naar de halve. Mijn benen begonnen moe te worden, daardoor lukte het me niet om de halve finale door te komen, ik werd 7e..

Halve Finale Boys 13-14 Ronde 7 Winterthur

Opstaan, douchen, 4 boterhammen en een kop thee wegwerken en gaan. Vandaag dag 2 van de rondes in Praag, het was wederom mooi weer. We konden ruim een half uur warmfietsen, dat waren 4 rondjes en net genoeg om redelijk fit aan de start te verschijnen.

De 1e manche ging goed, reed achter Rasmus Salling uit Denemarken aan en werd 2e. De 2e ging op zich goed, verslikte me alleen op het laatste stuk omdat ik ging achterwielen maar eigenlijk springen in m’n gedachten had, niet denken maar doen dus… 3e manche ging als de 1e en werd weer 2e. Kwartfinale koos ik voor startplek 1 en had een goede start, ik werd 1e. Halve finale durfde ik het aan om op plek 2 tussen Europees kampioen Diego Verducci (It) en de grote Let Ceplitis te gaan staan.

Met de start bleef ik ze goed bij en kon op de 4e positie blijven waardoor ik de finale had bereikt! In de finale had ik geen keus meer en kon ik op plek 8 aan het starthek aansluiten. Alles eruit halen wat er in zit, er was niets te verliezen, gisteren werd ik immers 8e. Start ging erg goed, maar bij de derde en vierde slag versnel ik niet genoeg en raak ik iets achter bij de snelle jongens. Ik werd 6e, toch nog iets verbeterd dus. Voor mijn gevoel een goed weekend gehad en ik ben op de weg terug.

Volgende week naar Heiloo voor de 2e TC, heb er weer zin in!

Finale Boys 13-14

Halve Finale Boys 13-14

Vrijdag morgen al vroeg vertrokken we naar Tjechie voor een weekendje fietscross op Europees niveau. We waren op tijd aangekomen in Praag om aan de training op vrijdag mee te kunnen doen. Dit was wel zinvol want gisteravond heeft mijn vader op verzoek van mij het achterwiel een stuk naar achteren gezet zodat het ‘ achterwielen’ wat beter gaat. De training was anderhalf uur en dus goed voor een rondje of zes. De baan was niet al te moeilijk en dus op tijd naar bed om uitgerust de wedstrijd dag te kunnen beginnen.

De Manches kon ik redelijk meekomen en noteerde 2-3-2. In de kwart moest ik even alles geven omdat ik na het eerste stuk wat achter raakte. Dit ging op het technische gedeelte goed en kon terug komen tot een 2e plek. In de halve finale ging het ook lekker en kon weer een 2e plaats neezetten.

In de finale mocht ik als derde kiezen en stond tussen Diego Verducci (I) en Oliver Kusk (DK) Deze ken ik nog uit de finale in Noorwegen vorig jaar. Deze gasten zijn best snel. De start was zeker niet de beste van de dag en ik probeerde in de eerste bocht wat goed te maken, ging liep niet zoals gedacht ik ik moest uitkilkken om te voorkomen dat ik het asfalt raakte. Tja dan zijn ze weg en word je laatste.. Toch wel tevreden want eindelijk weer een finale. Morgen nieuwe ronde (6) nieuwe kansen.

Finale Boys 13-14

Halve Finale Boys 13-14

EK Ronde 4 – 1/8e finale boys 13/14

Zaterdag vetrokken we om 7.30 uur richting Frankrijk. Het was ongeveer 5 uur rijden, we waren dan op tijd om Jelle te zien rijden. Hij moest 2 dagen fietsen, ik maar 1 dag. Omdat er zo veel Fransen meedoen hebben ze de jeugd verdeeld over de 2 dagen en hoefde ik alleen de zondag maar te fietsen. Het was bloedheet op de tribune en we zaten behoorlijk onder het stof.

Jelle werd 7e en daarna gingen we naar ons hotel. We zaten met John en José van Gorkom in het hotel. Na een verfrissende douche gingen we samen wat eten. We bestelden een bord spaghetti, kun je morgen goed op fietsen zei John. We konden lekker buiten zitten en het eten was best lekker.

De volgende dag zijn we na het ontbijt om 7.30 uur naar de baan vertrokken. Ik kon toen pas mijn eerste rondjes trainen. Er waren vreselijk veel Franse deelnemers en we hadden maar een half uurtje om de baan te verkennen. Dat waren twee rondjes en dat is veel te weinig… Maar er was niet meer tijd want om 9.30 uur begon de wedstrijd en andere leeftijden moesten ook nog trainen. De manches gingen goed, ik plaatste me voor de 1/8 finale. Ik wist wel dat ik meer moest gaan springen, anders was zou ik er snel uitliggen. Dit had ik niet geoefend, dus op goed geluk sprong ik de bulten.. Moeders had me van te voren een nieuwe fiets beloofd als ik hem in tweeën sprong, dus die gok kon ik wel wagen! Maar de sprongen gingen goed, fiets bleef heel en ik lag zelfs op een 2e positie!

Dit kon ik volhouden tot aan de laatste bocht, toen kwam de verzuring ineens opzetten en moest ik de laatste meters er uit pérsen! In mijn ooghoek zag ik iemand van achter aankomen en net voor de finish zet hij zijn wiel als 4e over de streep, dat is echt shit… Ik was helemaal leeg, heb maar even goed rustig uitgefietst op het landweggetje. ’s Middag was Jelle weer aan zet, hij had het ook niet makkelijk maar wist de finale wel te halen en werd 4e. Om 18.00 uur zetten we weer koers richting huis, daar kwamen we om 23.00 uur.

Het waren mooie dagen, veel gezien en ik ga me richten op de volgende EK rondes in Tsjechië op 7 en 8 mei. Dan mag ik weer twee dagen fietsen, iets meer trainingstijd en hopelijk een beter resultaat.