Och, vandaag was een drama… Mijn benen wilden echt voor geen meter, dat had ik gisteren al in de gaten. Tijdens de gymles op school heb ik de spieren te veel belast en daar had ik nu last van. Ik heb maar gewoon op m’n tanden gebeten en me er doorheen gezet, wat kun je anders…maar het is wel frustrerend. De finale heb ik nog wel gehaald en het was een goede les voor de volgende keer, zuinig zijn op m’n benen.
Komend weekend TC Zoetermeer, ik sta 2e in het klassement. Alles weer uit de kast voor de finale, zware benen of niet.
Eigenlijk stond er deze week een survivalkamp naar de Ardennen op het schoolprogramma, maar bij nader inzien was dat iets te veel van het goede en na overleg met mijn teamleidster mocht ik dan thuis de opdrachten maken en hoefde ik niet mee op kamp. Ik kon dus mooi op tijd naar bed ’s avonds en was vrijdagmiddag klaar voor vertrek naar Valkenswaard. We zijn eerst naar de camping gegaan om wat spullen uit te laden en daarna naar de baan waar we van half 5 tot kwart voor 6 konden trainen.
De volgende morgen waren we op tijd bij de baan, mijn wedstrijd begon om half 12 en werd al aardig warm. Na de eerste rit voelde ik al meteen m’n benen, waarschijnlijk door het benauwde weer. Ik kwam de manches dan ook niet door en daar baalde ik van. Gelukkig had ik op zondag nog een kans. Na een goede warming up ging ik ondanks de regen positief de baan op en ik vandaag kwam ik de manches wel door, dat gaf me een goed gevoel. Veel 14 jarige jongens waren al uitgeschakeld omdat het de klasse 15/16 jaar was en we bleven maar met een paar 14 jarige jongens over tegen de tweedejaars jongens.
Op startplek 3 aan het starthek was het glad, dat had ik gemerkt in de vorige ronde en ik koos dus in de kwartfinale bewust voor de buitenkant (voor zover er ik iets te kiezen had ;-). Mijn start was erg goed maar ik mistte alleen wat kracht om door te trekken naar de eerste bocht. Ik werd hier uitgeschakeld maar dat vond ik ook redelijk gezien het deelnemersveld. Ik was erg tevreden en had geen last van mijn benen vandaag. Mooie ervaring weer en nu ga ik trainen volgens schema zodat er de komende wedstrijden weer wat te winnen valt!
Eerst volgende is een afdelingswedstrijd in Apeldoorn en de week erop weer een TC in Zoetermeer, meer het serieuze werk zeg maar.
Na een lange vakantie was dit mijn eerste wedstrijd weer. Er zou niet veel tegenstand zijn, maar in de open klasse moet ik tegen 15 jarige jongens en dat maakt het dan wel weer leuk. Was niet makkelijk, met 1-1-2 door naar de halve finale waar ik 2 werd. In de finale was het even stuivertje wisselen maar kon ik uiteindelijk niet bij de eerste 3 blijven.
De eigen klasse was easy en kon ik winnen. Volgend weekend staat Valkenswaard op de agenda, daar zijn de eerste 2 rondes voor het nieuwe seizoen alweer. Geen gekke dingen doen dus (zoals een survivalkamp van school) en op tijd naar bed deze week.
Zondag reden we thuis om 7.30 uur weg richting Denemarken. De camping zag er ruimtelijk uit en ons hutje was groot genoeg. Er waren springkussens en pingpongtafels buiten dus genoeg te doen. Elke morgen stond er een lekker ontbijt voor ons klaar in de ontbijtzaal met verse broodjes, yoghurt en meloen. Zo konden we er een hele tijd tegenaan.
Woensdag was mijn wedstrijddag, op maandag en dinsdag was de landentraining en had ik anderhalf uur de tijd om de baan te verkennen. De baan liep goed, de startheuvel was 5 meter hoog en lag pal naast de 8 meter hoge van de junior en elite rijders. Het starthek was een Progate, en het starten ging echt goed. De eerste bult kon ik goed achterwielen of springen. Ik dacht dat achterwielen sneller ging en heb dat met wesley nog even uit geprobeerd. Wesley sprong hem, ik achterwielde en dat ging sneller. Ook de bulten op het tweede stuk wilde ik achterwielen, maar bijna iedereen sprong ze dus besloot ik ze ook maar te springen. Het derde stuk was ook een mooi wasbord, daar ging ik best snel overheen.
Ik ging ’s avonds op tijd naar bed om goed uitgerust te zijn. Woensdag stond ik op met hoofdpijn, misschien van de spanning. De training was een half uur vervroegd en begon om 7.30 uur, daarna was om 9.00 uur de wedstrijd. Ik was ingdeeld in race 132 en zag geen bekende namen bij mij in de rit. Ik dacht dat het dan wel mee zou vallen en de manches wel door zou komen. Mijn start was goed maar onderaan de bult versnelden er 4 heel snel en ze sprongen allemaal de eerste bult. Ik werd 5e, dat was een tegenvaller en ik had er enorm slechte zin van.
De 2e manche wilde ik sneller zijn, dat lukte. Ik kwam als 4e over de lijn. Ik hoopte in de 3e manche nog iets sneller te zijn, maar dat ging niet. Het ging net als in de 1e, en ik werd weer 5e. Einde oefening. Even was ik niet aanspreekbaar, later werd dat beter. Het is lang geleden dat ik er in de manches al uit lag, daar moest ik wel even aan wennen. Ook Quinn had het zwaar en was eruit. Desmond, Wesley, Nick en Harrie wisten door te gaan. Maar ook zij sneuvelden in de 1/8 en kwartfinales. Dat gaf wel aan hoe moeilijk het dus was geweest. Dit had ik eigenlijk niet verwacht en betekent hard trainen komende winter, het geeft me wel weer motivatie door deze ervaring. Ik ben blij dat ik mee heb kunnen doen, het was ook mooi om de elite rijders te zien rijden op zaterdag.
In september beginnen de eerste wedstrijden weer, nu nog even een paar weekjes rust en dan weer vol er tegen aan en dan volgend jaar verder zien te komen dan alleen de manches!
De week voor de wedstrijd heb ik me rustig gehouden, alleen op dinsdagavond nog even op Papendal geweest voor de ontspanning. Op donderdag was de landentraining en Nederland mocht van 13.00-14.30 uur trainen. Ook vrijdagochtend konden we om 11.00 uur nog even trainen.
Zaterdag begon de wedstrijd om 9.45 uur. Mijn indeling was niet verkeerd, in de manches werd ik steeds 1e. Onze groep was groot dus er was een 1/8e finale. Hier werd ik 3e en kon door naar de kwart. Ik stond op plek 4 aan het starthek. Bij de start voelde ik dat iemand mijn achterwiel raakte en kwam daardoor iets in onbalans voor de tweede bult en kon hem daardoor niet springen. Dit kostte mij een plek maar ik dook meteen de eerste bocht binnendoor in zoals geleerd en kwam weer terug tot de 4e plek. Dit kon ik vasthouden tot aan de finish en betekende een halve finale.
In de halve had ik niets meer te kiezen en moest op plek 8 staan. Alles of niets dacht ik en ik probeerde meteen naar binnen te sturen maar dat lukte niet goed want ze waren allemaal snel weg. Dan in de eerste bocht nog maar wat proberen, dat lukte ook niet.. Ik lag op dat moment 6e en doordat twee rijders voor mij tegen elkaar aanreden en er een voor mij op de grond viel moest ik in de rem. Ik kon niet meer aansluiten en het EK was afgelopen voor mij.
Jammer, ik had graag de finale willen rijden en in ieder geval mijn nummer 14 willen houden maar ja… Nu nog het WK in Kopenhagen eind juli, misschien heb ik daar iets meer geluk en lukt het mij de finale te halen. ..zou wel heel gaaf zijn..!
De dag van het NK was aangebroken, de wind leek wat minder stevig maar daar ging ik nog maar niet van uit. Tijdens de training nog eens even op die bult geoefend, en ik haalde hem wel. Het derde stuk bleef lastig. De manche indeling was gunstig en ik reed alles 1. In de halve finale had ik samen met Wesley een goede start en we gingen samen de eerste bocht in. Naarmate ik kon aanzetten ging ik hem op het tweede stuk voorbij en werd wederom 1e.
In de finale mocht ik als tweede kiezen, ik koos voor startplek 2, tussen Harrie en Nick in. Harrie was meteen als een speer weg en Nick volgde hem. Ik was als derde uit het starthek maar kon op een of andere manier niet bij blijven. In de eerste bocht gingen Desmond en Mitchel onder mij door en lag ik 5e. Ik probeerde nog wel van alles maar het zat er gewoon niet in. Dit deed mij wel zeer, ik had veel beter gewild. Pas in de auto op weg naar huis zakte het schuldgevoel wat weg en kon ik weer vooruit kijken. Ik heb nu erg veel zin in aankomend weekend, dan is het EK in Haaksbergen. Deze week sta ik ’s morgens op tijd op en maak het ’s avonds niet te laat om een beetje fit en in het ritme te blijven. Ik ga er echt alles aan doen om een goed EK neer te zetten!
Combiwedstrijd in Baarn, de dag voor het Nederlands Kampioenschap, een race die door twee bonden georganiseerd zou worden, maar de NFF haakte op het laatst af en de KNWU heeft het uiteindelijk zelf maar gedaan. Het liep daardoor allemaal verschrikkelijk uit en er werd pas om 13.00 uur gestart. Deze wedstrijd wilde ik juist gebruiken als trainingsdag voor het NK op de volgende dag, niet als hangdag…
Het ging ook voor geen meter, ik wilde de eerste bult graag springen maar er stond erg veel wind en ik wilde ook geen risico’s nemen voor de volgende dag. Ook het derde stuk kreeg ik niet onder controle, dus ik ging met een rotgevoel naar het hotel en had weinig vertrouwen in een goede afloop morgen. Ik werd trouwens nog wel 4e deze dag. In het hotel aangekomen heb ik eerst wat gegeten en ben toen gaan douchen. Nog even tv gekeken maar was erg moe. Toen ik daarna op bed ging liggen was ik ook binnen twee minuten vertrokken.
Ritje naar Schijndel was zo gedaan, wat is anderhalf uur… 9.15 uurtje trainen, daarna de parade gelopen met de Greeniekids. Het ging vandaag niet om mijn eigen punten maar die voor de club, het NK Clubkampioenschap. Heel veel hadden we niet in te brengen met ons kleine clubje, maar alleen al voor de gezelligheid ging ik mee. Heb natuurlijk wel m’n best gedaan, kwam in de finale en werd 3e. Uiteindelijk werden we 23e van de 32 clubs.
We hadden er iets meer van verwacht maar daar kunnen we nu dus aan gaan werken. Het was best lachen en na afloop zijn we met z’n allen naar de Mac geweest. Komend weekend serieuzere zaken: het NK in Baarn. Even een paar dagen op tijd naar bed, en dan maar eens kijken hoe het loopt!
Vandaag moesten we een half uurtje eerder beginnen. In de training nog eens goed op het vierde stuk getraind en het tweede stuk gesprongen. Ik had er nu wel een goed gevoel over en ik was fit. De manches kwam ik goed door met 2-2-2 en in de kwartfinale werd ik zelfs 1! Steeds goed uitgefietst na de wedstrijd en toen de halve finale. Ik was ontspannen en startte goed. Ik werd 2e achter Harrie, en dus een finaleplek te pakken.
Ik mocht in de finale als 3e kiezen. Ik sloot aan naast Harrie en Diego Verducci. Naast mij kwam de Let Cepilitus staan. Terwijl we klaar stonden voor de start begon hij te wiebelen en viel hij bijna tegen mij aan. Het starthek viel maar ik was even een seconde uit mijn concentratie waardoor mijn start niet de snelste van vandaag was. Ik sloot als vierde of vijfde aan maar in de eerste bocht kwam koprijder Diego te vallen en het hele zaakje remde af om langs hem heen te sturen. Vervolgens konden we weer aan zetten en even lag ik toen 3e, maar de Let, die door zijn slechte start van achteren moest komen, had het gas er nog goed opstaan en raasde me daardoor voorbij. Uiteindelijk werd ik 5e. Het doel om in de finale te rijden is toch weer gehaald. Nu even geen belangrijke wedstrijden meer tot begin juli. Tijd om me voor te bereiden op het NK en EK.
Vrijdagochtend zijn we om 7.00 uur vertrokken naar Zwitserland. De reis ging goed, we waren op tijd in ons hotel zodat we nog even konden bijkomen. Daarna gingen we naar de baan om te trainen. Op het eerste gezicht een prima baan, maar tijdens het fietsen bleken er wel wat valkuiltjes in te zitten. Vooral op het vierde stuk, daar gingen er ook geregeld wat onderuit. Het starthek was wel fijn, modern en geluiddempend, en het eerste stuk ging ook vlekkeloos.
De volgende dag mochten we al vroeg uit de veren, Mike kon om 8.15 uur al trainen. Aansluitend de manches en daarna was mijn blok aan de beurt om te trainen. Nog maar eens goed de starts geoefend. De wedstrijd ging op zich leuk, maar ik kon er nog niet uithalen wat er voor mijn gevoel in zat. Met 4-5-3 was ik krap door naar de kwartfinale. Hier werd ik 4e, dus door naar de halve. Mijn benen begonnen moe te worden, daardoor lukte het me niet om de halve finale door te komen, ik werd 7e..
Nieuwe antwoorden